Het Maasstadion was in 2016 een proefballon, waarmee de hele soap begon. Vierhonderd miljoen? De met lachgas gevulde ballon had moeten klappen vóór ze vliegen kon. Nu zijn we serieus de waanzin aan het onderbouwen, schetsen het plaatsje in de zon waar je zo gezellig zit. Met boter op ’t hoofd doen we alsof Feyenoord sindsdien al z’n potten won.

Het was zo ambitieus dat je het graag wilde geloven; meer omzet en vanzelf meer succes, elk jaar Champions League en dus cashen, van ’t idee alleen al schoot ’t bestuur spontaan in de stress. Al die kampioensfeesten organiseren, want Ajax en PSV haakten af en deden niet meer mee. Wij zouden voortaan dicteren, Eric Gudde, Frank Keizer en zeker Hoetmer geloofden in dit waanidee.

De club kon rekenen op 40 miljoen per jaar, maar dat bleek al snel ietwat te rooskleurig. Toenmalig directeur Jan de Jong had het in 2018 over 25, hij zei het wat humeurig. Mark Koevermans droomde nog even hardop van 3 miljoen meer, maar na wat zeveren is het bedrag inmiddels aanzienlijk verlaagd. Ambitieloos. “Als we er maar niet op hoeven inleveren.”

De sportieve lat is zonder overleg verlegd. Niks nummer 1, weg grootheidswaan. Het linker rijtje, middenmoot, alleen in de financiële faallijst staan we straks stijf bovenaan. Feyenoord City, de droom is over, ech wel, het is tijd om te ontwaken. Ik hoop dat de stemmen staken. Dit luchtkasteel mag niet gebouwd, die mooie beloften van weleer zijn simpelweg niet waar te maken.

Toch wordt er nog geknokt om het plan te realiseren, koste wat het kost en tegen beter weten in. De financiering komt niet rond, want investeerders blijven weg. Dus doordrukken heeft geen zin. De businesscase is gebaseerd op te optimistische aannames. Alsof de combi Ronaldo én Messi meevoetbalt. Door supporters wordt geprotesteerd, bang dat hun club moet bloeden als de exploitatie tegenvalt.

De burgemeester – kan slecht tegen kritiek - heeft er onverminderd geloof in en dat moet je respecteren. Het is vast met de beste bedoelingen, maar je zou denken dat de goede man heeft kunnen leren van Blunderput, Hoekse Lijn, Warmtebedrijf, Waterfrontfraude, het Schiekadeblok aan ons been. De verbouwing van Boijmans van B. dingt mee naar plek nummer twee, maar met stip straks op één …

’t Volgende debacle dient zich aan, de trotse lijstaanvoerder wordt dit stadion, nooit meer te kloppen. Dus laten we alsjeblieft in alle wijsheid besluiten met deze dwaze plannenmakerij te stoppen. De stad staat min of meer garant, wil als aandeelhouder investeren én zal als het moet bij moeten passen. Dat is het probleem, bestuurders zijn de realiteitszin kwijt en gewend rond te lopen in te grote jassen.

Om zich in te dekken voor teveel gemeenschapsgeld, is het zogenaamde ‘Position Paper’ opgesteld. Daarin staat precies vermeld wat er nodig is voor alle egotripperij en - o ja - ook nog een nieuw voetbalveld. Harde voorwaarden, waar bij lange na niet aan wordt voldaan. Toch lijkt het college door te willen gaan. Alle signalen in de wind slaan, net als adviezen negeren van de Rekenkamer en Deloitte, we staan …

Monddood aan de zijlijn en laten het gebeuren? Nee, bezorgde supporters laten zich massaal horen. Spreekkoren, hand in hand kameraden, hand in hand, wij laten ons niet zomaar ringeloren. Het stadionplan van Feyenoord City is de voetbalclub boven het hoofd gegroeid. Dit megaproject, hoe kun je nou verwachten dat deze clubleiding met man en macht aan dit dooie paradepaardje trekt?

Ze moeten het voetbalbedrijf aansturen, een serieus bedrijf met een omzet van zo’n 70 miljoen, dan kun je niet ook nog even een stadion bouwen, da’s niet iets wat je er zomaar naast kunt doen. Een betaald voetbalclub verdient zijn geld niet met een stadion en oneigenlijke bijzaken, maar met scouten, opleiden en talentvolle voetballers jaar op jaar nog beter maken.

Met transfers van opgeleide jeugdspelers, sportieve resultaten, inkomsten uit Europese toernooien. Daarom doet Feyenoord er goed aan terug te gaan naar de basis en alle ballast overboord te gooien. Dus voetbal in plaats van vastgoed, geld op het veld, investeren in benen in plaats van in stenen. Als je de goede basiself opstelt én vertrouwen geeft, dan kun je opbouwen zonder lenen.

U ziet, ik ben geen doemdenker, ik ben een Feyenoordfan in hart en nieren en gewend om, zoals alle Feyenoordsupporters, de kleinste successen groots te vieren. Dus als ik ook maar een klein beetje geloof had in de voorliggende plannen dan kreeg het mijn zegen, maar dit is een prestigeproject van een paar kortzichtige mannen.

Die geldinjectie lijkt leuk. Het zal even opleven, maar wat levert het op? Te weinig successen, weg interesse. Als de geldkraan nog slechts druppelt, ga je over de kop. Voorbeelden te over, kijk naar Vitesse, de voorzitter bouwde zijn droom over de top. Dus stop met die waanzin, behoed uzelf voor de zoveelste financiële strop.

Een nieuw stadion, Het lijkt wellicht goed onderbouwd, maar hoe je de boel ook stut, uiteindelijk loopt het geheid fout en gaat er wederom veel gemeenschapsgeld in een bodemloze put. Bouwen op drijfzand houdt geen stand, het kost de stad straks een godsvermogen om de boel te redden van de ondergang, want de gemeentekas wordt onherroepelijk leeggezogen.

Feyenoord mag nooit ten onder gaan en als het gaat om het voortbestaan van de club dan zal als het er echt op aankomt de gemeente ongetwijfeld borg staan. Maar de doorsnee-Rotterdammer heeft daar terecht geen boodschap aan. Die verwacht dat u het nooit zover laat komen, dit project is zo megalomaan.

Grootheidswaan ten top, dus nogmaals: stop nu het nog kan en dan slaan we de handen ineen en werken we samen aan een realistisch plan. Want niet iedereen is tegen ver(nieuw)bouw, hoezeer het afscheid ook pijn zal doen, de historie gaat niet verloren en ook in een nieuw stadion worden we ooit weer kampioen.

Straks vingerwijzen is te laat, zo van wij wilden liever niet maar haakten aan onder druk van, wie dan niet meer regeert, gezwicht en overstag gegaan. Ik ben een clubman en ik ben dan ook gewend te spreken vanuit het hart. Rood-wit gekleurd, vanzelfsprekend, maar ik wil de raad behoeden voor een valse start.

Want wie een beetje logisch nadenkt en de doorgerekende plannen bestudeert, die concludeert: hier wordt schandalig over de rug van de burger potverteerd. Straks met schaamrood terugkijken in de wetenschap dat jij in je ivoren toren op de dag van stemming even niet de ballen had, omdat je dacht te moeten scoren.

Huil niet mee met de wolven, een raadsbesluit met slechts één stem verschil is geen juiste afspiegeling van wat de gemiddelde Rotterdammer wil. Ben jij de gelegenheidsspits, de held voor één dag? Of kies jij voor het algemeen belang en (ver)bouwen we samen een levensvatbaar stadion en krijgt iedereen een plekje eerste rang?

Ingezonden door Wim Milder